داستان برند: KFC و فرمول سری کلنل سندرز

KFC یا Kentucky Fried Chicken (مرغ سوخاری کنتاکی) در سال ۱۹۵۲ توسط کلنل هارلند سندرز در شهر کوربین ایالت کنتاکی آمریکا تاسیس شد . کلنل سندرز در زمان سکون بلندمرتبه ایالات متحده متوجه گردیده بود که رستوران‌های زنجیره‌ای تا چه اندازه می توانند دارای اهمیت و پیروز ظواهر شوند . تا پیش از ورود KFC به بازار فست‌ فود، تصور بر این بود که این تجارت برای همیشه در سلطه‌ی همبرگر باقی خواهد ماند . سندرز البته توانست مرغ سوخاری را در این صنعت به شهرت و محبوبیت برساند؛ بطوریکه امروزه این طعام به بخش طلاق ناپذیری از منوی اکثر رستوران‌های فست فود تبدیل شده میباشد . 

مرغ 
سوخاری کنتاکی 
پیش از این‌که به ادامه‌ی روایت جالب برد کلنل سندرز و کی‌اف‌سی بپردازیم، بد نمی باشد به یک عدد از باورهای اشتباه درباره ی تاریخ این شرکت هم اشاره‌ای داشته باشیم؛ شایعه‌ای مشهور در اینترنت فارسی که احتمالاً تا به حال یکی دو توشه آن را خوانده یا این که شنیده‌اید . 
نوشته خبرپراکنی از این قرار است: 
«سرهنگ ساندرس یک روز در منزل نشسته بود که در این فی مابین نوه‌اش آمد و گفت: بابابزرگ این ماه برایم یک دوچرخه می‌خری؟ وی نوه‌اش را خیلی دوست می‌داشت . گفت: حتماً عزیزم! حساب کرد ماهی ۵۰۰ دلار حقوق و دستمزد بازنشستگی می‌گیرد و چه بسا در هزینه های خانه نیز می ماند . استارت کرد به خواندن کتاب‌های موفقیت . در یک عدد از بندهای یک کتاب متن بود: قابلیت‌هایتان را روی ورقه بنویسید . او آغاز کرد به نوشتن تا این‌که دوباره نوه‌اش آمد و گفت: بابا گرانقدر داری چه عمل می‌کنی؟ پدربزرگ گفت: دارم کارهایی که بلدم را می‌نویسم . پسرک گفت: بابا تعالی بنویس مرغ‌های خوشمزه هم درست میکنی . صحیح بود! پیرمرد پودرهایی را درست میکرد که هنگامی به مرغ‌ها می‌زد مزه‌ی مرغ‌ها شگفت‌انگیز میشد . او راهش را پیدا کرد . پودر مرغ را برای فروش نزد اولی رستوران برد، اما مالک آنجا قبول نکرد . دومی رستوران نه، سومی رستوران نه، او به ۶۲۳ رستوران مراجعه کرد و ششصد و بیست و چهارمین رستوران حاضر شد از پودر مرغ سرهنگ ساندرس استعمال کند . امروزه کارخانه‌ی پودر مرغ کنتاکی در ۱۲۴ سرزمین دنیا نمایندگی دارد . اگر در ایالات متحده کسی بخواهد تصویر سرهنگ ساندرس و پودر مرغ کنتاکی را بالای درب رستورانش نصب کند، بایستی ۵۰ هزار دلار به این شرکت پرداخت نماید .» 

جالب اینجا هست که قصه بالا حتی ترجمه‌ی شایعه‌ای خارجی نیز نمی باشد و با یه خرده کاوش در وب متوجه خواهید شد که این متن رمانتیک کاملاً از ذهن ایده پرداز وطنی ریشه گرفته میباشد . 

کلنل 
ساندرز 
ولی نمونه‌های خارجی قصه موفقیت کلنل سندرز هم در شبکه‌های اجتماعی به وفور یافت می‌شود . 
برای مثال، متن زیر ترجمه‌ی پستی معروف در لینکدین است: 
«در ۵ سالگی پدرش مرد، در ۱۶ سالگی کنار گذاشتن تحصیل کرد و تا ۱۷ سالگی ۴ شغل را از دست داده بود . در ۱۸ سالگی ازدواج کرد و به ارتش پیوست . در ۲۰ سالگی همسرش ترکش کرد و فرزندشان را نیز با خود برد . وی آشپز کافه‌ای کوچک شد و همسرش را متقاعد کرد تا به خانه برگردد . در ۶۵ سالگی بازنشست شد و حس شکست در معاش منجر شد تصمیم به خودکشی بگیرد . او در هم اکنون نوشتن وصیت نامه‌ی خود بود که تصمیم گرفت به جای آن بنویسد که چه موقعیت‌هایی را در معاش از دست داده میباشد . به این اندیشه می‌کرد که می‌توانسته چه آشپز خیر و خوبی باشد . یک دفعه تصمیم گرفت ۸۷ دلار قرض بگیرد، با به کار گیری از امر پخت منحصربه‌فرد خود مرغ سوخاری درست کند و به فروش خانه به خانه‌ی آن بپردازد . پیرمرد داستان ما کلنل سندرز پر اسم و رسم است که امپراطوری KFC در سن ۸۸ سالگی او را به یک میلیاردر تبدیل کرد .» 

داستان‌هایی اینچنینی به شدت با واقعیت مسافت دارا‌هستند و فقط به درد مالامال کردن صفحه ها مجلات رنگ زرد موفقیت می خورند . راستی این می‌باشد که سندرز مشاغل مختلفی از پاراگراف فروشندگی بیمه، کار در مزرعه و اداره‌ی پمپ بنزین را تجربه کرده بود و در برخی از آنان پیروز نیز بود . او هیچ وقت یک نظامی کمبود و آوازه او در سال ۱۹۳۶ سبب ساز گردیده بود تا فرماندار کنتاکی به وی لقب افتخاری کلنل (سرهنگ) بدهد . 
اما ماجرا حقیقی و واقعی پیروزی سندرز و KFC از چه قرار است؟ 
هارلند 
سندرز هارلند 
سندرز 
هارلند سندرز در سال ۱۸۹۰ در مزرعه‌ای در نزدیکی هنریویل ایالت ایندیانا به عالم آمد . با فوت پدر در سال ۱۸۹۵، مامان سندرز بدون چاره شد تا برای تامین مخارج خانواده در یک کارخانه‌ی کنسرو سازی مشغول به عمل شود . هنگامی که سندرز ۷ سال سن بیشتر نداشت، بدون چاره بود در غیاب مادرش از خواهر و برادر کوچک‌تر خود نگهداری کرده و به آنان طعام بدهد . همین زمینه منجر شد تا وی آشپزی را در سنین کودکی از مادرش بیاموزد . 

سندرز نوجوان متوجه شد که کار کردن تمام وقت را به درس تلاوت ترجیح می دهد و برای همین پس از کلاس هفتم تحصیلات را کنار گذاشت و در سن ۱۳ سالگی، خانه را در جستجوی یافتن فعالیت کنار گذاشتن کرد . وی در این راه مشاغل مختلفی از گزاره کارگری در منش آهن و فروشندگی بیمه را تجربه کرد و بالاخره در سال ۱۹۳۰ توانست اداره‌ی یک پمپ بنزین راحت در قربت شهر کوچک کوربین در ایالت کنتاکی را به عهده بگیرد . در همان سال، وی یکی از اتاق‌های دکان کنار پمپ بنزین را به یک تالار طعام خوری کوچک تبدیل کرد و در آن غذاهایی نظیر استیک و ژامبون خرگوش برای مسافران سرو می کرد . 

سندرز 
در سن ۷ سالگی آشپزی را از مادرش آموخت در سال ۱۹۳۴، سندرز پمپ بنزین «پیور اویل» که در سمت دیگر جاده قرار داشت را نیز خرید و استارت به فروش مرغ سوخاری کرد . برای بهبود بخشیدن به مهارت‌های رستوران داری خود، سندرز در یک دوره‌ی هشت هفته‌ای رئیس رستوران در کالج کورنل کمپانی کرد . تا سال ۱۹۳۶ کسب و عمل سندرز به قدری موفقیت آمیز شده بود که فرماندار ایالت کنتاکی، روبی لافون، لقب افتخاری کلنل را به وی داد؛ بالاترین لقبی که ایالت می تواند به یک فرد اعطا نماید . در سال ۱۹۳۷ سندرز تعداد صندلی‌های رستوران خویش را به ۱۴۰ عدد افزایش اعطا کرد و در سال ۱۹۴۰، متلی در به عبارتی قربت خرید و اسم «کافه‌ سندرز» را بر روی آن گذاشت . 

کافه 
ساندرز 
سندرز از این زمینه که ۳۵ دقیقه طول میکشید تا مرغ‌ها در ماهیتابه‌ی آهنی سوخاری شوند راضی نبود؛ البته از طرفی نیز نمی‌خواست مرغ‌های خود را به خط مش «غرق کردن در روغن» سوخاری نماید . هر چند رویکرد دوم بسیار سریع‌تر بود، اما به نظر سندرز سبب میشد مرغ‌ها کم آب و ترد گردیده و تمام آن به فیس یکنواخت پخته نشود . از طرفی در حالتی که برای غلبه بر مشکل زمان‌بر بودن پختن مرغ توسط ماهیتابه، آنان را قبلی از سفارش مشتری مهیا می‌کرد، ممکن بود در انتهای روز مقدار زیادی غذای بدون مشتری به هدر برود . 

در سال ۱۹۳۹ او‌لین بخارپزها که به وسیله‌ی «فشار بالا» سبزیجات را به سرعت آب‌پز می‌کردند، به رخ تجاری به بازار عرضه شدند . سندرز یک عدد از این اجاق‌های بخارپز فشاری را خرید و با اندکی دستکاری، آن را به یک «سرخ‌کن» فشاری تبدیل کرد . متد نو سندرز برای سوخاری کردن مرغ از نظر برهه زمانی با منش غرق کردن در روغن برابری میکرد و در عین اکنون به عقیده‌ی سندرز همچنان کیفیت سرخ کردن تابه‌ای را با خود به یاور داشت . 

در سال ۱۹۴۰، سندرز دستورالعمل دارای شهرت خود با اسم «دستور اوریجینال ۱۱ سبزی و ادویه» را آخرین کرد . اگرچه سندرز هیچ وقت راهبرد جادویی خویش را افشا نکرد، ولی تایید کرد که در این دستور از نمک و فلفل استفاده گردیده و بقیه‌ی محتویات را هم در هر آشپزخانه‌ای می‌توان یافت . 

پس از اینکه در سال ۱۹۵۰ لارنس وتربی، فرماندار تازه کنتاکی، بار دیگر کنیه کلنل را به سندرز داد، او هم تصمیم گرفت تا از آن به بعد کت فراک و کراوات رشته‌ای بپوشد و هر کجا که می رود از عنوان «کلنل» برای معرفی خویش به کار گیری نماید . همیاران سندرز نیز در آغاز به شوخی، و بعد ها به صورت جدی او را کلنل صدا می‌کردند . 

اولین 
KFC اولی 
kfc 
از آنجایی که «کافه سندرز» یک رستوران دربین راهی محسوب می‌شد و معمولاً به مسافران سرویس می‌داد، وقتی که در سال ۱۹۵۵ قرار شد بزرگ‌راه بین ایالتی شماره‌ی ۷۵ از نزدیکی کوربین کنتاکی عبور کند، سندرز بدون چاره شد همگی املاک خویش را با خسارت بفروشد . او که مبداء درآمد دیگری به جز حقوق و دستمزد ۱۰۵ دلاری بازنشستگی‌اش نداشت، تصمیم گرفت سرخ‌کن‌های منحصر به فرد و فرمول ادویه‌ی سری خودش را توشه خودرو نماید و با مهاجرت به شهرهای متفاوت ایالات متحده به هم پا همسرش، به بازاریابی برای طرح مرغ سوخاری خویش در بین رستوران‌داران بپردازد . 

پس 
از این که فرماندار کنتاکی برای توشه دوم لقب افتخاری کلنل (سرهنگ) را به سندرز اعطا کرد، وی هم تصمیم گرفت از آن پس خود را «کلنل» معرفی کند او به هر رستورانی که می‌رسید، پیشنهاد می‌داد که به وی اذن دهند تا یک نمونه مرغ برایشان سرخ نماید و اگر صاحب و مالک رستوران از طعم طعام خوشش می‌آمد، قراردادی فی مابین آنها انعقاد می‌شد . رستوران‌داران مستقل، ۴ تا ۵ سنت به ازای هر مرغ سوخاری فروخته شده به کلنل می‌پرداختند و سندرز هم در عوض راهبرد محرمانه خویش و حق امتیاز به کارگیری از اسم و شهرتش را در اختیار آن ها می‌گذاشت . 

یک عدد از اصلی ترین نقاط عطف KFC در سال ۱۹۵۲ اتفاق افتاد؛ زمانی که سندرز دستورالعمل تهیه‌ی مرغ سوخاری خود را در اختیار پیت هرمن، صاحب و مالک بزرگ‌ترین رستوران شهر سالت لیک سیتی ایالت یوتا قرار بخشید . 

کلنل 
سندرز و KFC 
دان اندرسون، نگارگری که برای درست کردن تابلوی رستوران بوسیله هرمن استخدام شده بود، نام «مرغ سوخاری کنتاکی» را از خود اختراع و سندرز هم از آن استقبال کرد؛ چرا که باعث می شد مرغ سوخاری کلنل، از مرغ‌های سرخ شده به راه و روش «غرق در روغن» که در آن بازه زمانی به «مرغ سرخ شده‌ی جنوبی» دارای شهرت بودند، متمایز شود . در او‌لین سال فروش مرغ سوخاری کنتاکی، فروش رستوران هرمن سه برابر شد . اسم «کنتاکی» تصویری از «مهمان نوازی ایالت‌های جنوبی» در ذهن مردمان یوتا ایجاد می‌کرد و به همین برهان مارک KFC برایشان زیاد جالب به حیث می‌رسید . 

اسم 
«مرغ سوخاری کنتاکی» در واقع بوسیله یک نقاش ساختمان که قرار بود تابلوی مغازه‌ی هرمن را تعویض کند اختراع شد نقش پیت هرمن در برد مارک KFC احتمالا چه بسا از خویش کلنل سندرز نیز اکثر باشد؛ به همین عامل میباشد که بخش اعظمی از او به تیتر «بنیان‌گذار مجازی» KFC یاد مینمایند . هرمن عبارت "It's finger lickin' good" (آنقدر خوب می باشد که انگشتانت را میلیسی) را به ثبت تجاری رساند؛ عبارتی که بعد ها به شعار تمامی شعب KFC تبدیل شد . هرمن همچنین برای اولی توشه ۱۴ تکه مرغ سوخاری، پنج قطعه نان و یک ظرف سس گریوی (gravy، سس عصاره‌ی گوشت) را در بسته‌بندی کارتنی عرضه کرد و آن را با اسم «وعده‌ی بدون نقص غذایی خانواده» و بها ۳ .۵ دلار (معادل ۳۰ دلار فعلی) به فروش میرساند . 

جدایی 
کلنل از KFC سرهنگ 
ساندرس 
در سال ۱۹۶۰، KFC با در اختیار داشتن بیش از ۲۰۰ شعبه به بزرگ‌ترین فست فود آمریکا تبدیل شد . در سال ۱۹۶۳ سندرز با جان براون آشنا شد . براون یک فروشنده‌ی جوان دایره المعارف بود که به شدت عشق داشت به KFC ملحق شود . سندرز البته در عوض به وی سفارش فروش کل شرکت را داد؛ چرا که عقیده داشت خودش فاقد مهارت‌های حتمی برای کسب و کار است و از طرفی وارث مشخص و معلوم یا علاقه‌مندی نیز نداشت تا شرکتش را به وی به ارث بگذارد . 

براون که سرمایه‌ی کافی برای خرید KFC را نداشت، سرمایه گذاری با اسم جک میسی را متقاعد کرد تا ۶۰ درصد هزینه‌ی خرید شرکت را بپردازد . بقیه‌ی هزینه‌ی خرید را نیز پیت هرمن، یکسری از مسئولان آن مدت KFC و خود براون تامین کردند . از آنجایی که برخی افراد خانواده‌ی سندرز با فروش شرکت مخالف بودند، سندرز هم تدریجاً راجع‌به فروش شرکت در گیر شک و شک شد . نهایتاً سرمایه گذاران در سال ۱۹۶۴ رستوران‌های زنجیره‌ای KFC را به مبلغ ۲ میلیون دلار (معادل ۱۵ میلیون دلار فعلی) خریدند . قرارداد دربرگیرنده حقوق و دستمزد مادام العمر ۴۰ هزار دلاری برای سندرز و توافقی مبنی بر این بود که سندرز با سِمت در دست گرفتن کننده‌ی کیفیت در KFC باقی بماند و از وی به عنوان علامت تجاری کمپانی به کار گیری شود . 

KFC 
پس از سندرز لوگوی 
کی اف سی 
میسی و براون به محض در اختیار تصاحب کردن کنترل KFC، تغییرات گسترده‌ای در آن تولید کردند . گذشته از انجام هرگونه تغییری اضطراری بود ساختار تکه تکه‌ی کمپانی یک پارچه و استاندارد شود . آن‌ها پس از بازدید از اولین و مهمترین شعبه‌ی KFC، یعنی رستوران پیت هرمن در یوتا، تصمیم گرفتند نوع «بخر و ببر» هرمن را در همگی شعبه‌های KFC به اجرا بگذارند . همینطور به تمام شعب دستور داده شد تا غذاهای متفرقه‌ی خویش را از منوهایشان حذف کنند و تنها مرغ سوخاری بفروشند . رنگ سفید و قرمز منش روش به همراه سقف شیروانی و قبه نیز تبدیل به آرم رستوران‌های KFC شد . غیروابسته بودن شعب و فروش منحصر مرغ سوخاری، دو ادله مهمی بودند که به رشد کمپانی عجله مضاعفی بخشیدند . 

علیرغم فروش شرکت، سندرز کماکان نقش پدر معنوی KFC را بازی می کرد و کماکان دارای نفوذ قابل توجهی میان مدیران و سرمایه‌گذاران شرکت بود و هیچگاه از بیان واضح احساسات خویش در زمینه‌ی تصمیمات آن‌ها ابایی نداشت . 
زمانی که میسی تصمیم گرفت مقر حساس کمپانی را از کنتاکی به نشویل تنسی تغییر و تحول مکان دهد، سندرز در برخورد گفت: 
«اسم این شرکت لعنتی مرغ سوخاری تنسی نیست، فرقی هم نمی کند که چه کس کت و شلوار پوشی بخواهد چنین اسمی بر روی آن بگذارد .» 

رستوران 
مرغ سوخاری KFC 
سندرز عقیده داشت که کمپانی به تعهداتش در قرارداد فروش فعالیت نمیکند . وقتی که KFC عمل خود در کانادا را ابتدا کرد، سندرز داعیه داشت که طبق قرارداد، امتیاز انحصاری عمل در آنجا حق او هست . از آنجا که سندرز هنوز هم سهم بزرگی از شرکت، با ارزش تقریبی ۱ .۵ میلیون دلار را در اختیار داشت و با به کارگیری از حق رای خود از عرضه‌ی همگانی سهام KFC در بازار بورس پرهیز می‌کرد، میسی ناچار شد تا دوباره با او مصاحبه نماید و در نهایت برای جلب رضایت کلنل، امتیاز انحصاری شرکت در کانادا را به او بدهد . سندرز نیز با فروش مابقی سهمش به سرمایه‌گذاران موافقت کرد و بالاخره در سال ۱۹۶۶ سهام KFC به چهره عمومی در بازار بورس عرضه شد . 

علیرغم 
فروش شرکت، سندرز کماکان نقش پدر معنوی را برای KFC داشت پس از عرضه‌ی همگانی سهام، کمپانی تمامی ۶۰۰ شعبه‌ی غیروابسته خود را خرید و اندکی بعد در همان سال، میسی از مسند رئیس کناره‌گیری کرد . براون که حال رئیس شرکت را بر عهده گرفته بود، در او‌لین اقدام خویش اعلام کرد قصد داراست مقر با اهمیت کمپانی را از تنسی به کنتاکی بازگرداند . 

تا سال ۱۹۶۷، KFC به ششمی رستوران بزرگ زنجیره‌ای در ایالات متحده تبدیل گردیده بود . براون احساس می‌کرد که شرکت می‌بایست سریع‌تر از این گسترش پیدا کند، و در صورتی‌که نه رقبایی زیرا «مرغ کلیسا» از آن پیشی خواهند گرفت . وی همینطور عقیده داشت که با به کار گیری از برند «کلنل سندرز» می‌توان هر چیزی را بازاریابی کرد . همین ذهنیت بود که منجر به وجود وارد شدن رستوران‌های زنجیره‌ای «رست بیف کنتاکی» و مجموعه «مُتل‌های کلنل سندرز» شد . هر دو این سرمایه‌گذاری‌ها ولی به سرعت شکست خوردند . 

رست 
بیف کنتاکی 
تا سال ۱۹۷۰ تعداد شعب رستوران‌های زنجیره‌ای KFC به ۳۰۰۰ شعبه در ۴۸ میهن عالم می‌رسید؛ اما این توسعه و گسترش مضاعف فارغ از نظم و بی برنامه بود . 
یک عدد از مدیران ارشد در آن دوران استراتژی کمپانی را اینگونه توصیف می‌کرد: 
راهکار KFC در آن بازه نظیر این بود که یک تکه گل و لای به سمت نقشه‌ای بر روی دیوار پرتاب کنی و امیدوار باشی که یه خرده از آن بالاخره به جایی بچسبد . 

برای مثال، اولی شعبه‌ی KFC در ژاپن با ۴۰۰ هزار دلار ضرر و زیان در اولین ماه کار خود فاجعه‌ای تمام عیار محسوب می‌شد . معضلات مدیریتی اینچنینی باعث شدند تا در جولای ۱۹۷۱ کمپانی برای او‌لین توشه در گزارش مالی خویش خبر از ضرروزیان مالی بدهد . 

نداشتن 
برنامه‌ی مشخص و معلوم برای ورود به بازارهای فرنگی و معرفی عجله زده‌ی تولید ها جدید، سبب ساز شدند KFC فیض دهی خویش را از دست بدهد KFC که وقتی آنقدر والا شده بود که کلنل سندرز دیگر نمی‌توانست از پس رئیس آن بر بیاید، هم اکنون به قدری گران قدر گردیده بود که دیگر براون نیز بضاعت اداره‌ی آن را نداشت . به همین عامل بود که در سال ۱۹۷۱ براون کمپانی را به مبلغ ۲۸۵ میلیون دلار (معادل ۱ .۶ میلیارد دلار فعلی) به شرکت مواد غذایی هوبلین فروخت . به عقیده‌ی رویترز، براون با فروش شرکت سبب ساز شد تا KFC از فاجعه نجات پیدا نماید . هوبلین برنامه داشت تا با به کارگیری از تجربه‌ی خود در فروش و بازاریابی مواد غذایی، KFC را بیش از پیش گسترش دهد . 

در همین حال، «مرغ کلیسا» با معرفی «مرغ ترد» در درحال حاضر دزدیدن سهم KFC از بازار بود . KFC نیز برای عقب نماندن از قافله «مرغ فوق ترد» را در سال ۱۹۷۲ معرفی کرد . سندرز هم که هم اکنون بخش اعظم از هر هنگامی از فروش شرکتش پشیمان شده بود و رابطه‌ی خیر و خوبی با مدیران جدید آن نداشت، به چهره علنی به انتقاد از شرکت و کیفیت غذای KFC در رسانه‌ها می‌پرداخت . 
برای مثال او در یکی از مصاحبه‌هایش در آن زمان گفته بود: 
«سس گریوی آنها آشغال می باشد . آب لوله کشی را با ارزش ۱۵-۲۰ سنت و به میزان هزار گالن می‌خرند و بعد از آن آن را با آرد و نشاسته ادغام میکنند و نتیجه چیزی مشابه چسب برگه دیواری میشود . فرمول جدیدشان برای مرغ ترد نیز چیزی جز گلوله‌های خمیر ماسیده به مرغ نمی‌باشد .» 

سس 
گریوی 
در سال ۱۹۷۳، پس از آنکه سندرز تصمیم گرفت رستوران خودش با نام «کلاودیا سندرز؛ خوراک خوری خانم کلنل» را در کنتاکی افتتاح کند، هوبلین مبادرت به شکایت از او کرد . سندرز هم در اقدامی تلافی جویانه به عامل به کار گیری از تصویرش برای تبلیغ محصولاتی که نقشی در توسعه‌ی آن ها نداشت، از هوبلین گلایه کرد . در نهایت در سال ۱۹۷۵ هوبلین قبول کرد تا ۱ میلیون دلار به کلنل بپردازد و در عوض سندرز نیز اسم رستورانش را به «غذاخوری کلاودیا سندرز» تغییر تحول بخشید . 

پس از گذر کرد مدتی معین شد هوبلین هم توانایی‌های لازم برای اداره‌ی KFC را ندارد . سندرز نیز به حمله‌های علنی خویش مقابل هوبلین در رسانه‌ها ادامه می‌داد و در سال ۱۹۷۶ اعلام کرد که شرکت «اصلاً نمی‌داند که دارااست چکار می‌کند» و استفاده از تصویرش بر روی محصولات بی کیفیت آن‌ها رودربایسی آور است . تا نقطه پایان سال ۱۹۷۸ تمامی ۸۰۰ رستوران KFC سود دهی خویش را از دست دادند . 

سندرز در سال ۱۹۸۰ در سن ۹۰ سالگی بر اثر سینه پهلو از دنیا رفت . سازه به تقریب کالج هیوستن تگزاس، سندرز تا آخرها عمرش، همچنان سالی ۲۰۰ تا ۲۵۰ هزار مایل با ماشین شخصی خویش مهاجرت میکرد تا به شعبه‌های KFC در سرتاسر آمریکا سر زده و به تبلیغ محصولش در رسانه‌ها بپردازد . 

در جولای سال ۱۹۸۹، کمپانی پپسی رستوران‌های زنجیره‌ای KFC را به مبلغ ۸۵۰ میلیون دلار (معادل ۱ .۸ میلیارد دلار فعلی) خرید . در آن مدت پپسی صاحب رستوران‌های زنجیره‌ای پیتزا هات و تاکو بل نیز بود . بسیاری یقین داشتند که پپسی با دانش تجارت خویش میراث کلنل را از افول نجات خواهد داد، البته برخی نیز عقیده داشتند که پپسی KFC را خریده می‌باشد تا از شیوه آن نوشابه‌های بیشتری به فروش برساند . 

تجهیزات فست فود

مرغ 
کنتاکی و پپسی 
از آنجایی که پپسی با خرید KFC اکنون دیگر به حریف مستقیم رستوران‌های زنجیره‌ای فست فود تبدیل شده بود، اکثری از آنها مانند وندی و برگر کینگ نوشابه‌های خود را از پپسی به کوکاکولا تغییر دادند . 

گسترش 
جهانی در سال ۱۹۸۹، KFC با بهره برداری شعبه‌ای در پکن، او‌لین رستوران زنجیره‌ای غربی در چین لقب گرفت . در بین سال‌های ۱۹۸۶ تا ۱۹۹۱، تعداد ۲۰۰۰ شعبه به شعب KFC افزوده شد و فروش آن از ۳ .۵ به ۶ .۲ میلیارد دلار افزایش یافت . 

دیدنی می باشد بدانید تا سال ۱۹۹۱، KFC به جای به کارگیری از نام سه حرفی و مخفف دارای اسم و رسم امروزی خود، از نام کامل «مرغ سوخاری کنتاکی» به کارگیری می‌کرد . در آن سال ها جامعه‌ی آمریکا نسبت به سالم مواد خوراکی بسیار دارای اهمیت شده بود و پپسی قصد داشت با تغییر و تحول اسم رستوران به KFC، کلمه‌ی Fried (سرخ شده) را از دید مردم مخفی کند . از طرفی منوی رستوران دیگر صرفا دربرگیرنده مرغ سوخاری نمی شد و با این کار کلمه‌ی Chicken در نام برند هم نهفته میشد . 

کنتاکی 
در چین 
در سال ۱۹۹۲، بیش از نیمی از درآمد KFC مربوط به بیرون از مرزهای آمریکا میشد و در سال ۱۹۹۳، منطقه‌ی آسیا-اقیانوسیه به تنهایی ۲۲ درصد فروش KFC را به خویش اختصاص می‌داد . در به عبارتی سال KFC بزرگ‌ترین مارک فست فود در کره‌ی جنوبی، چین، تایلند، مالزی و اندونزی به شمار می‌رفت و در بقیه‌ی بازارهای آسیایی هم پس از مک‌دونالدز دوم بود . 

در 
سال ۱۹۹۳، منطقه‌ی آسیا-اقیانوسیه به تنهایی ۲۲ درصد فروش KFC را به خود اختصاص می‌داد علیرغم همت خوب KFC، رستوران‌های زنجیره‌ای دیگری که در مالکیت کمپانی پپسی بودند (پیتزا هات و تاکو بل) اوضاع چندان مناسبی نداشتند . همین مورد باعث شد تا پپسی بخش رستوران‌های زنجیره‌ای خویش را در سال ۱۹۹۷ به مبلغ ۴ .۵ میلیارد دلار بفروشد . یک عدد از مدیران پپسی در این رابطه اعتراف می‌کند که «رستوران داری تخصص ما نبود» . شرکت جدید تشکیل شده از ۳ مارک فست فود کی اف سی، پیتزا هات و تاکو بل، «رستوران‌های جهانی تریکون» و بعد ها «یام!» (!Yum) اسم گرفت . یام در حالا حاضر با در اختیار داشتن بیش از ۴۲ هزار رستوران در سرتاسر دنیا، از حیث میزان فروش فست فود فقط از مک‌دونالد عقب‌تر میباشد . 

کلنل 
سندرز 
برد دیرهنگام کلنل سبب ساز شد تا او هیچگاه نتواند برد جهانی رستوران‌هایش را به چشم ببیند . سندرز اولین غذاخوری‌اش را در سن ۴۰ سالگی به راه و روش انداخت و وقتی که اولین شعبه‌ی KFC تاسیس شد ۶۲ سال سن داشت . او تا سن ۷۵ سالگی و هنگامی که شرکتش را فروخت نتوانست طعم آوازه را بچشد . 

مارک KFC به نوعی با هارلند سندرز عجین گردیده می باشد و حتی امروزه هم از تصویر وی به چهره گسترده در تبلیغات این کمپانی به کارگیری میگردد . KFC توانست از یک فست‌فود معمولی بالاتر رفته و به نمادی فرهنگی تبدیل شود؛ تا جایی که اکثری کلنل و رستورانش را جزئی از تاریخ فرهنگی آمریکا می دانند .